Oftewel 'Let me tell you something' in het Creools. Deze taal lijkt op het Engels, maar heeft een Carribeaans tintje en wordt gesproken in Belize, het land dat we na Mexico bezochten. Belize ligt onder Mexico en is het enige Engelssprekende land in Centraal Amerika, wat zijn wortels heeft in de eeuwenlange kolonisatie door Engeland. De Spanjaarden hebben ten tijde van de verovering van dit continent, naar aanleiding van Columbus' aantekeningen, iets te snel geconcludeerd dat Belize niet interesssant en onbewoonbaar was. De Engelsen ontdekten dat het land wel degelijk potentie had en hebben hier tot 1981 geregeerd, daarna werd het land onafhankelijk. We keken onze ogen uit; Belize past eigenlijk niet bij de rest van Zuid-Amerika. Engels tegenover Spaans, zwarte personen tegenover latino's en geen salsa, maar zwarte raeggae muziek die uit de luidsprekers knalt. Kortom; het leeft!

Belize city
Onze eerste bestemming, Belize city was niet echt een stad om rond te wandelen. Gevaarlijk, druk en onoverzichtelijk. We waren op zoek naar een bus naar een nationaal park, die op papier makkkelijk te vinden zou zijn. We stonden dan ook op de juiste plaats te wachten op het juiste moment.. Maar dat feestje ging helaas niet door... de eerste rasta vertelde ons dat we 3 blocks verder moesten lopen en vroeg vervolgens geld voor een soda. Daar waren we uiteraard op de verkeerde plaats en vertelde een andere rasta dat we naar het terminal de bussen moesten. Vanuit daar werden we weer naar een andere straat gestuurd en zo hebben we dit spel 30 minuten lang volgehouden, totdat we ruzie kregen met de stad en elkaar. We moesten weg hier anders zouden we nooit meer wegkomen!

Apen. cashewwijn en een kanotocht in San ignacio
We besloten dan ook de rust op te zoeken en reisden af naar de Baboon community. Dit is een klein dorp op ongeveer een uur afstand van Belize city, waar een mooi woud is waar bedreigde zwarte brulapen (howler monkeys) worden beschermd. We werden bij het bezoekerscentrum verwelkomd door een zwart stel dat verantwoordelijk is voor het centrum en ons een interessante rondleiding heeft gegeven. Het zoeken naar een slaapplaats in het kleine dorp bleek een hele klus. We zouden eigenlijk in het dorp bij mensen gaan slapen, maar na drie kwartier gesjouwd te hebben met onze rugzakken was de slaapplaats nog steeds niet gevonden. Een andere, (betere) optie deed zich voor. We konden overnachten in een grote jungle hut van alle luxe voorzien. Deze kans lieten we niet voorbijgaan en we hebben dan ook nog een extra dag aan ons verblijf in de Baboon community geplakt. we hebben die dag heerlijk in de hangmat gelegen om bij te komen van al onze avonturen, dit alles onder het genot van een lokale lekkernij; cashewwijn, gemaakt van cashewnoten. Heerlijk! Uitgerust reisden we door naar het toeristische San Ignacio. Dit plaatsje ligt in een mooie omgeving aan de grens met Guatamala. Het is vooral beroemd vanwege zijn horrorgrot 'ATM', waar je doorheen moet waden om vervolgens bij allerlei religieuze Maya-inhammen uit te komen. In deze inhammen liggen nog echte skeletten van de Maya's, waar je langsaf moet klauteren. Helaas bleek dit bijzondere uitstapje iets te duur voor ons, net zoals alle andere tours in het dorp. Uiteindelijk hebben we goedkoop een kano gehuurd waarmee we 6 uur onderweg zijn geweest. Het was een mooie tocht, waarbij we een waterval hebben bezocht en hebben gepicknickt. Ook kwamen we nog een enorme slang van 2 meter tegen, die langs onze kano opdook. Gelukkig was hij net zo bang voor ons als wij voor hem.. Die avond hebben we met veel rum en cola een feestje gevierd op ons balkon; onze stage was eindelijk af!!!

Oude Maya tempels beklimmen in Tikal
Hoewel we eigenlijk liever niet door Guatamala wilden reizen vanwege het feit dat Guatamala het onveiligste land van Latijns-Amerika is, hebben we hier toch een kleine week doorgebracht. We moesten het land doorkruisen om weer in Nicaragua te komen en hadden erg goede verhalen gehoord over Flores en Antigua, de twee plaatsen die we bezocht hebben. Flores ligt op een uurtje afstand van de grens met Belize en is een eiland, omgeven door een meer en verbonden met het vasteland door een brug. Het is een kleine, gezellige stad die erg toeristisch is vanwege zijn ligging vlakbij Tikal; een van de mooiste Maya ruines ter wereld. Het in 800 voor Christus gestichte rijk was ooit een van de machtigste steden van het Maya rijk. Nu is het een archeologische plaats waar nog vele prachtige tempels bewaard zijn gebleven. Uiteraard bezochten ook wij Tikal. Wat erg bijzonder is, is dat je bovenop de meeste tempels mag klimmen, van waaruit je een goed overzicht hebt over alle bouwwerken en je echt in Maya-tijden waant. We kregen wel respect voor de Maya´s want het waren vermoeiende, soms enge, klautertochten. De hoogste tempel is maarliefst 65 meter hoog! En dan te bedenken dat ze in die tijd nog niet eens paarden of ezels hadden om alle stenen omhoog te brengen. . Vanwege de paasdagen, die groots gevierd worden in Midden-Amerika, reden er geen bussen en bleven we nog een dag langer in Flores. Hier waren we getuigen van een bijzondere Guatamalaanse Paasgewoonte. Alle straten waren versierd met een zelfgemaakt tapijt van bloemen, fruit, groenten en rijst. Iedereen was verantwoordelijk voor het stukje straat voor zijn huis en het leek wel een wedstrijd om het mooiste tapijt te maken. Allerlei figuren en heilige rituelen waren afgebeeld in de mooiste kleuren. Dat deze tapijtjes vervolgens volledig verwoest (en opgegeten) werden door de processie die er overheen denderde, vond iedereen de gewoonste zaak van de wereld. Ze maakten gewoon weer een nieuw kunstwerk/tapijt voor de volgende processie!

Koloniale sferen in Antigua en marshmallows bovenop de vulkaan
Van de onveilige situatie in Guatamala hadden we nog niks gemerkt tot we naar Antigua, onze volgende bestemming, reden. Om in dit oude, koloniale stadje te komen moesten we met de bus door Guatamala-City, de hoofdstad van het land. Vanuit de bus zagen we ‘s avonds een kille stad waar geen mens op straat was, maar waar wel op elke straathoek een bewaker met een mitrailleur stond. We waren blij dat we dit alles vanuit de bus konden bekijken en meteen doorreisden naar Antigua. Antigua was ooit de koloniale hoofstad van Guatamala, wat nog te zien is aan de vele mooie kerken, gebouwen en straten met kinderkopjes. Het is een ontzettend mooi stadje waar we een dag hebben rondgeslenterd om alle bezienswaardigheden te bekijken en de sfeer te proeven. Ook hebben we vanuit Antigua de Pacaya vulkaan bezocht en beklommen. Het stortregende gedurende de hele tocht, maar was desondanks de moeite waard. Wat bijzonder is aan deze vulkaan is dat hij recent nog is uitgebarsten waardoor er bovenop de vulkaan een soort maanlandschap is ontstaan. Je ziet precies waar de lava heeft gestroomd en alles heeft verwoest, terwijl de grond nog steeds warm is en rookt. We deden zelfs een lugubere vondst.. In de inmiddels versteende lava vonden we een vluchtende vos, die door de lava was ingehaald en in rennende houding was versteend. Ook is er door de lavastromen een grot gevormd die door de dampende rook uit de aarde zo warm is als een sauna. Terwijl we van dit bijzondere landschap genoten, maakten we marshmallows boven de stomende gaten in de grond. Al bij al dus een hele bijzondere ervaring! Dit uitstapje was meteen ook ons laatste in Midden-Amerika, de dag daarna reisden we met de bus naar León om onze spullen op te halen en vanuit Managua naar Los Angeles te vliegen.

Vanuit Los Angeles hebben we met de familie van Femke een prachtige rondreis gemaakt door de westkust van Amerika. Met onze gehuurde asociaal grote auto reden we van Hollywood, door prachtige natuurparken naar de Grand Canyon, Las Vegas en the Death Valley. Om vervolgens via Yosemite met zijn overweldigende natuur, het prachtige San Francisco en de kustweg weer terug te keren in Los Angeles. Op dit moment zijn we in New York, waar we nog drie dagen zullen verblijven. Aanstaande vrijdag 20 mei om 10.30u zetten we weer voet op Nederlandse bodem . We gaan met gemengde gevoelens terug.. We hebben veel zin om jullie allemaal weer te zien en kijken er naar uit om aan de slag te gaan en een nieuw leventje op te bouwen in Utrecht. Toch zullen we nog vaak met heimwee terugdenken aan de prachtige, onvergetelijke reis die we hebben gemaakt!

Tot volgende week in Nederland!